Tropische regens aan de kust

Hola queridas!

Ik zit onder de muggenbulten(bij 90 ben ik gestopt met tellen) en we hebben in totaal maar een uurtje zon gehad,maar onze strandvakantie was erg geslaagd!

Het stappen dinsdagavond was ook erg leuk,in de disco werd veel salsa en merenge gedraaid en ik was erg blij dat ik,dankzei mijn paar lessen toch mee kon dansen!

De volgende ochtend ging de wekker te vroeg,maar daardoor kwamen we wel op tijd(+-7 uur later) aan in Chorrera.Chorrera is een klein vissersdorpje vlakbij Perdenales.Er is 1 hostal en de eigenaar daarvan is Ramon Gonzales.Toen we aankwamen vertelde hij ons meteen trots dat hij 75 kinderen(bij 49 vrouwen) heeft.We hadden daar onze twijfels bij,maar later liet hij ons een krantenartikel zien en bleek het dus toch waar te zijn!

Het hostal ligt direct aan het strand,dus we hadden erg mooi uitzicht!De kleur van de zee is erg mooi,ongeveer zoals zwembadwater!Alleen lang niet zo doorzichtig.De familie was heel erg gastvrij,we werden behandeld alsof we een deel van de familie waren.Omdat Antje erg verkouden was,kreeg ze meteen een lepel met vissenvet en medicijnen om beter te worden.De volgende dag was haar hoest inderdaad over!

De vrouw die Ramon uiteindelijk getemt heeft heet Katiusca,vernoemd naar de toemalige Miss World.Ze hebben samen 7 kinderen,waarvan er 5 in Chorrera wonen.De volgende dag namen ze ons mee het strand.Helaas was het erg bewolkt,maar de wandeling was erg mooi!Op de terugweg nam de oudste zoon ons mee in zn boot,we gingen de pelicaanrotsen van dichtbij bekijken!

Na het middageten gingen we weer een eindje wandelen,richting Perdenales.De planten en bomen in de Costa zijn erg mooi!Hoe meer we in de bus richting de Costa kwamen,hoe warmer (en benauwder) de temperatuur en hoe groener het landschap werd.Echt prachtig!Tijdens de wandeling zagen we ook apen in de bomen!

Het eten aan de kust is erg lekker,we hebben alleen maar vis gegeten die die dag gevangen was.En ik heb voor t eerst in mn leven oesters gehad!Ze vielen erg mee,dus pap en mam,volgende keer neem ik er ook eentje!
De sfeer in het dorpje is erg goed,de kinderen en honden spelen de hele dag op het strand en overal lopen kippen en kuikentjes en af en toe koeien rond.

De tweede dag hebben we de hele dag binnen wat geluierd,het weer was echt niet lekker.Eigenlijk waren we van plan de derde dag te gaan,maar omdat een vriend van de familie ons mee zou nemen naar een garnalen meer en deze plek ons erg goed beviel,zijn we nog maar een nachtje gebleven.Helaas kwam de vriend niet opdagen,maar dat is typisch euadoriaans.

De volgende dag redelijk optijd opgestaan en we gingen samen met de moeder en een van de dochters naar Perdenales.Ze was namelijk geprikt door een malaria mug en ging echt snel ahteruit.Toch had het allemaal niet zo veel haast,maar dat zou wel komen omdat het wel vaker voorkomt.Bij het afscheid kregen we nog meer(bij aankomst ook al) kadootjes en ik heb mn oorbellen en gelukspoppetjes(is wel goed toch Mare?)aan het zieke meisje gegeven.Ramon was erg verdrietig dat we gingen en most zelfs huilen bij het afscheid.Echt,de familie was echt super lief en gastvrij!

De vierde dag kwamen we aan in Monpichi,ook een klein vissersdorpje.Maar wel veel toeristischer dan Chorera.Al snel kwamen we er achter dat het behalve een vissersdorpje ook een surfdorpje is.De beste golven zijn hier te vinden,aldus de surfers.Weer hadden we een mooi hostel(via een vriend van de familie) aan het strand met uitzicht op de zee.Heerlijk hoor,om op de veranda in een hangmat te relaxen!Helaas werkte het weer weer niet echt mee,maar gelukkig regende het niet zoveel als in Chorrera(s nschts dacht ik echt dat het dak eraf zou waaien,zulke harde buien) en we hebben zelfs een mooie zonsondergang gezien!Toen we uit eten waren,viel het licht in het hele dorp opeens uit,maar dat gebeurt wel vaker,aldus de inwoners.

Toen we daarna gingen kijken bij de (kano-achtige houten)vissersbootjes die zich klaar maakten om de hele nacht te gaan vissen,kwamen we in contact met Jean,een reggea jongen met tanden van een wildzwijn in zn oren.In het begin was ie erg aardig,maar later bleek hij sexueel gefrustreerd en best irritant te zijn.

Die avond zijn we naar een kampvuur gegaan en later naar een huis dat een eindje verderop en best moeilijk te berijken was.We moetsen eerst balanseren over balken en een kapotte brug,maar toen we aankwamen,was het erg gezellig met de groep.Er werden fruitdrankjes gemaakt,met de nadruk op drank,die was namelijk veel te sterk!

Ten we terug gingen,was ik blij niet geblowd en weinig gedronkn te hebben.Toch velig aan de overkant gekomen en gelukkig hadden we een muskietennet boven ons bed.Hoe warmer en vochtiger het klimaat,hoe meet beestjes.Brrr,ik heb bijna geen wc gezien zonder kakkerlakken..

Na een lekker vers fruitontbijt gingen Jean,Antje en ik naar "Playa Negra"(het zwarte strand).Na een mooie wandeling,maar vele mugenbulten meer,kwamen we er aan.Het zand was echt pikzwart!En als de zon er op scheen was het prachtig!Duizenden glinstertjes en geen zwart,maar paars grijs zand!We zijn maar niet te diep het water ingegegaan,omdat de golven hoog en de onderstroming erg sterk was.Toch heerlijk genoten op het strand!

Daarna hebben we een film gekeken in een groot surf hostal en na het eten een eindje gaan wandelen met Jean en Agusto,een aardige jongen.Maar helaas,ook al zeiden we dat we al een vriendje hadden,de jongens zijn hier nogal hardleers en we zijn maar naar ons huisje gegaan.Daar raakten we in gesprek met een erg aardig jongen en meisje.

Gister hebben we eigenlijk alleen maar in de bus gezeten.Van 12.30 tot 22.20.Ondanks dat de bus erg luxe was,hadden we onderweg toch pech en kon ik niet slapen.Aangekomen in Quito had ik het helemaal gahad,ik had buikpijn,diaree,was moe en wou alleen nog maar slapen.Het liefst niet in een onbekend bed,maar lekker in mn eigen bedje thuis.

Nu gaat het weer goed hoor!Vandaag ga ik op zoek naar een hostal,omdat Antje vanaf vandaag een nieuw huisgenootje krijgt en er geen plaats meer voor mij is.Vanmidag even langs het reisburo en daar hoor ik de details van mijn reis naar de jungle.

Ik zie heel(!!!) erg op tegen de busreis,omdat die langs diepe afgronden gaat en het s nachts is als ik reis.Ik ga stiekum informeren naar de mogelijkheden voor een vlucht naar Lago Agrio.

Ik heb geen idee wat me allemaal te wachten staat,maar ik vind het wel erg spannend.Ik zie mezelf niet echt als engelse lerares en al helemaal niet als spaanse tolk werken.Een echte uitdaging dus!

Ik hoop te kunnen mailen in Lago agrio,maar daarna zeker niet.Dan voor nu tot 3 of 4 maart!Ik mail morgen nog even wat ik nou precies ga doen in de jungle.

Heel veel liefs en een beso van mij!