Hospital de La Mujer &Uyuni - Reisverslag uit Sucre, Bolivia van Renee Kooijman - WaarBenJij.nu Hospital de La Mujer &Uyuni - Reisverslag uit Sucre, Bolivia van Renee Kooijman - WaarBenJij.nu

Hospital de La Mujer &Uyuni

Door: Webmaster

Blijf op de hoogte en volg Renee

28 Mei 2005 | Bolivia, Sucre

Er is alweer veel gebeurt in de afgelopen twee weken!Mijn eerste werkdag was niet zon succes,ik werd (zon beetje) weggestuurd door de onnaardige hoofddokter omdat ik geen gechikte broek aanhad.Ik balen,maar de volgende dag had ik alles voormekaar,witte pyama en schoenen...Alleen kon ik nu niet zien hoe de babytjes geboren werden,omdat ik daarvoor een groene pyama,een hooddoek-en kapje nodig had.De geboortes vinden namelijk plaats in een steriele kamer die je alleen zo kan betreden.

Die dag heb ik wel wat handige dingetjes geleerd,zoals bloeddruk en hartslag van zowel baby als moeder meten en andere berekeningen.
Woensdag kon ik,met mijn eigen bloeddrukmeter dan echt beginnen en heb ik ook mijn eerste geboorte gezien.Het was een makkelijke,de moeder had namelijk al 7(!) kinderen.Wel even mn adem ingehouden toen het blauwaangelopen babytje pas na een tijdje begon te huilen..
De tweede vrouw had echt een enorme buik en kreeg onverwachts een tweeling!Dat was erg bijzonder om te zien.(dan te bedenken dat Ellen en ik ook echt samen in Mamasbuik hebben gezeten..)

Ik vind het erg bijzonder om een geboorte mee te maken,er is helemaal niks viezigs aan!Ook met inknippen,moederkoeken en weer dichtnaaien,het hoort er allemaal bij.Toch ging ik liever bij het pasgeboren babytje kijken als ze m schoon maakten,gingen wegen enz.Ik werd er elke keer helemaal stil van,het is echt een wonder dat je eerst het hartje hoort als de baby nog in de buik zit en daarna een perfect mensje ziet met alles er op en eraan.Met zn kleine oogjes bekijkt ie de wereld voor t eerst en als je je pink geeft,krullen alle vingertjes erom heen en laat ie niet meer los.Echt,het is prachtig om te zien en jullie kunnen wel raden dat ik nu zeker weten verloskundige wil worden.

Ik was er vooral om alles te bekijken en de vrouwen en meisjes te helpen als ze veel pijn hadden.Nee het is geen makje om te bevallen.Maar het is erg mooi om soms het verbaaste gezicht te zien als ze hun baby zien en dat ze je waarderen als je ze helpt.
Verder heb ik ook nog even rondgeneust en geholpen in de eerste hulp.

Ik ben in de deze tijd veel omgegaan met Sarah(duits),Joyce(Ned) en Nigel(USA)We sliepen op dezelfde kamer,aten meestal samen en bijna elka dag gingen we naar een -eigenlijk oerlelijke- soort luxe snackbar met piano muzien om onze favoriete Sneakers ijsje met caramel en nootjes te eten.

Ook naar de Worldpress fototentoonstelling geweest,valle de la Luna,de begraafplaats en vorige week zaterdag was er groot feest in La Paz.De hele dag en nacht waren er optochten zoals ik met Carnaval heb gezien,er mooi!

Helaas is het niet altijd feest,ik ben zondag La Paz "uitgevlucht" vanwege de protesten die vanaf maandag gehouden werden.Als dat het geval is,kan je La Paz niet uit of in komen en is zit je dus opgesloten of buitengesloten.Zondag heb ik te snel(toch 8 geboortes gezien) afscheid genomen van mn collegas en heb samen met Nigel de nachtbus gepakt naar Uyuni.

Toen we weggingen werden de ramen dichtgeplakt vanwege de kou,en dat was niet voor niks..De ramen zaten na een tijdje vol met ijs en toen we om 4.30h aankwamen zijn we zo snel mogelijk naar een hostal gelopen en daar zijn we bibberent in slaap gevallen.

De volgende dag was er al snel een gezellige groep gevormt en we zijn woensdag met twee trucks richting Salar de Uyuni gereden.Dit is een groot zout gebied,echt prachtig!Binnenkort zet ik mn fotos op de site,ze zijn echt prachtig geworden!Midden in het grote zout-meer was een cactuseiland,Isla de Pescadores en helaas verlieten we na de prachtige zonsondergang de eerste dag de Salar.

Om de tweede dag na een karig ontbijtje naar een vulcaan,een meer,"arbol de piedra"(een rots in de vorm van een boom) te gaan.Behalve dat het eten niet zoals belooft was,hielt de truck waar ik in zat er ook twee keer mee op,een keer balanseerden we zelfs op wtee wielen.Waren wij blij dat dit niet naast een afgrond gebeurde..

De derde dag vroeg naar de geisers,dit was net als gister on ge lovelijk mooi!!Het gebied bestond uit kraters waar lichtgrijze klei aan het borrelen was en waar veel-naar rotte ei stinkende-stoom de grond uit kwam.Ik had het gevoel dat ik in een film van Discovery beland was!Daarna door naar een terminaal bad,die nadat ik samen met de andere Nederlandse meiden in het ijswater gepoedeld had,extra warm was..
Voor de lunch snel even heen en weer naar Laguna Verde,een prachtig lichblauw meer met een wit strand..heel erg(!!)mooi!

Het laatste meer was Laguna Colorado,een meer met roodgekleurd water.Normaal zijn er honderden flamingos,maar door de kou deden de velen onuigekomen eieren en flamingo skeletten erg somber aan.

Ik moet benadrukken dat de omgeving die ik in deze 4 dagen gezien heb,-samen met Galapagos-het hoogtepunt van mijn reis is.De oggverblindende witte Salar,daarnaast vaak woestijn,omgeven door de Andes op zn mooist,in verschillende kleuren en vaak met sneeuw,altijd een strakke blauwe lucht.Als mn ogen niet dichtvielen van de slaap,was het niet moeilijk om te genieten van deze prachtige omgeving!

De laatste avond hebben we met zn allen een soort bonte avond gehouden,met geimprioviseerde toneelstukjes die een Ned meisje kende van Theatersport.Het is erg leuk om te zien dat 13 voor elkaar eigenlijk onbekende mensen zon lol met elkaar kunnen hebben!

De volgende dag hadden we deze sterk gevormde band wel nodig want plotseling kwam er een heel vervelend eind aan onze tour.Er mankeerde al veel aan de gidsen die bijv. nooit achtergrondinfo gaven of wisten enz.Maar dit sloeg echt alles.De twee "gidsen" hadden de hele nacht flink lopen drinken en die ochtend moesten we de kokin weggtrekken omdat ze door deze twee mannen geslagen werd.En dit was niet de eerste keer..Ze was helemaal overstuur en een van de mannen werd agressief tegen Nigel en de anderen,hij sloeg zelfs de ruit in met een grote steen..

Ik ben maar even een blokje omgegaan,ik werd er helemaal bang van.Uiteindelijk is een van hen weggereden en zijn wij vertrokken met een andere auto.
Natuurlijk hield een van de trucks er mee op..midden ineen (ondiep) riviertje!
Voor nog eens $75 konden we verder met nog een andere truck en zijn we veilig aangekomen in Uyuni.

Nog meer drama in het reisburo,waar de eigenaresse en de vrouw van een van de gidsen in tranen waren,de andere gids door de politie opgepakt werd en de kokin opeens verdwenen was.Omdat we de dag goed af wouden sluiten,zijn we met zn allen gezellig luxe uit eten geweest(ongelovelijk voor maar $4/5)en hebben zo onze tijd samen leuk afgesloten.

Afscheid nemen hoort bij reizen en nu zijn Nigel en ik weer alleen.Vanavond zijn we na een busreis van 10h aangekomen in Sucre.Net als Cuenca in Ecuador,moet dit de mooiste stad van Bolivia zijn.Morgen maar even bekijken dus!

Tot 6 juni ga ik verder naar La Paz(por favor laat de blokkades afgelopen zijn!)
Om daarna verder te gaan naar Lago Titikaka,vanaf Cuzco met het vliegtuig terug te vliegen naar Ecuador.

De 14e van juni ben ik weer terug bij jullie in Nederland!(Maar ben pas vanaf de 15e berijkbaar,wil eerst rustig bij mijn familie en Bauke zijn.)

Tot snel dan maar,ik ga nog even genieten van mij laatste weekjes!!

Veel liefs van Renee

  • 29 Mei 2005 - 10:21

    Doortje:

    Geniet er inderdad nog maar lekker even van!! Tot snel!
    Muchas besos y embrassos de tu!

  • 29 Mei 2005 - 17:25

    Riekje:

    Zoals al zelf zegt,ik vind het zeer verstandig om eerst tot rust te komen, Je vrienden lopen niet weg.dat kan later wel. tot gauw. dikke kus Riekje

  • 31 Mei 2005 - 22:34

    Hester:

    jemig de pemig, dat is toch niet normaal!!
    Maar ik ben blij dat alles goed met jou is en dat je nog steeds zo ontzettend geniet

  • 01 Juni 2005 - 19:12

    Oma:

    lieve renee
    ik heb weer je side ontvangen en bewaar ze met een roze lint doe voorzichtig knuffel oma

  • 06 Juni 2005 - 13:54

    Wilja:

    Meis,meis,
    Wat heb je weer veel beleefd! Niet meer van die enge dingen doen hoor.Zo te lezen word je een geweldige vroedvrouw. Dus niet meer op 2 wielen door de bocht, maar veilig thuis komen. Ik hoop dan al je prachtige foto's te zien en je verhalen te horen. Veel plezier nog en tot kiekus.
    Embrace, Wilja

  • 07 Juni 2005 - 18:07

    Anneke Verhulsdonk:

    Behalve verloskundige kun je misschien ook reisverslaggeefster worden. Wat geweldig dat je dit ondernomen hebt. Je vader en moeder zullen intens trots op je zijn.
    Deze reis zal een verrijking van je leven zijn en wat zul je nederland een vervelend land vinden als je terug bent, er wonen alleen maar zeurders. Geniet nog maar van je laatste week en een veilige terugreis toegewenst

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Renee
Actief sinds 30 Nov. -0001
Verslag gelezen: 485
Totaal aantal bezoekers 34794

Voorgaande reizen:

04 Juni 2016 - 09 September 2016

Azie 2016

30 November 2012 - 23 Februari 2013

Nepal

30 November -0001 - 30 November -0001

Mijn eerste reis

Landen bezocht: